dinsdag 15 januari 2013

Chaos is rust....

Ja, daar stà ik soms bij stil. En ik wòrd er ook nog eens stil van.
Sneeuw!

Alles wat daarvoor chaos was, wordt even bedekt.
Rust.
Al is het maar voor even.


En toch is dit wit deken, dat zoveel rust uitstraalt, een toonbeeld van chaos.
Straffer nog, het summum van chaos.
Geen enkele sneeuwvlok lijkt op een ander:


Dan heb ik het niet over de grootte van de sneeuwvlok, want daar kan ik als wiskundige theoretisch over beginnen te zwetsen, dat twee even grote dingen absoluut niet bestaan:
want je kan altijd met een kleinere eenheid meten: meter, decimeter, centimeter, millimeter, micrometer, nanometer,angström, picometer, ferntometer, attometer, zeptometer, yoctometer, ...
en uiteindelijk vind je toch een verschil in grootte.

Maar het is de vorm die van sneeuwvlok tot sneeuwvlok verschilt. Steeds opgebouwd rond de zes symmetrieassen van een vlok.

Toch mooi, hoe zoveel chaos ons rust kan geven.
Misschien toch eens uitleggen aan mijn vrouw.




2 opmerkingen:

  1. howla, chemie in 't Engels, dat gaat mijn petje te boven.
    maar hoe kunnen ze zeggen dat geen twee sneeuwvlokken hetzelfde zijn?
    de filosoof in mij denkt dan: is er iémand die ooit al eens àlle sneeuwvlokken bekeken en vergeleken heeft?

    he?

    he?

    ha!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er zijn mensen die al heel wat sneeuwvlokken bekeken en gefotografeerd hebben. Echt om te zien of er twee dezelfde zijn en ook of er verschillende soorten families van sneeuwvlokken zijn. Een aantal van hen wijde hun hele leven hieraan. Ze hebben ze nooit gevonden. Wel sneeuwvlokken die sterk op elkaar gelijken. Wiskundig is het door de manier van vormen van de sneeuwvlokken, gemakkelijk te bewijzen dat de kans om twee dezelfde sneeuwvlokken ongeveer 1 op 100000...(en zo 158 nullen) is. Trouwens een nummer dat vele malen groter is dan het aantal atomen in het hele universum. Zodoende! Ik hoop dat dit een voldoende antwoord is of zal ik nog wat technischer worden? he?

      Verwijderen